Oparzenia są najczęstszym skutkiem nadmiernej ekspozycji na słońce. Większość oparzeń nie stanowi większego problemu zdrowotnego i goi się w ciągu kilku dni. Zwykle niewielkie oparzenia można leczyć w domu, ale poważne oparzenia twarzy, rąk, nóg lub stóp mogą wymagać pomocy medycznej.
Ogólna zasada: unikaj słońca w środku dnia, kiedy jest najsilniejsze. Poszukuj cienia w tych godzinach i przykryj skórę ubraniem lub kremem przeciwsłonecznym. Chroń skórę przed promieniami słonecznymi za pomocą czapki, parasola i odzieży zakrywającej szyję i twarz (długie rękawy, spodnie z długimi nogawkami, rękawiczki itp.). Nie noś biżuterii na słońcu.
Istnieje wiele przyczyn oparzeń. Twoje oparzenia mogą być:
Uszkodzenia skóry dłoni lub stóp mogą wystąpić z powodu długotrwałego kontaktu z gorącą wodą lub parą podczas kąpieli lub prysznica, a także gdy nosisz koszulę z krótkim rękawem, aby chronić ramiona w zimie. Gdy zdejmiesz ubranie w gorącej wodzie, możesz poparzyć skórę. Gorąca woda może spowodować wysuszenie skóry dłoni i stóp. Ta suchość sprawia, że skóra jest podatna na pękanie lub powstawanie pęcherzy.
Kupując krem przeciwsłoneczny, szukaj kremu przeciwsłonecznego o szerokim spektrum działania z SPF 30 lub więcej. Taki filtr przeciwsłoneczny może pomóc w zapobieganiu poparzeniom spowodowanym przez promienie słoneczne UVB i UVA.
Postępuj zgodnie z tymi wskazówkami, aby znaleźć najlepszy dla siebie krem przeciwsłoneczny.
Pamiętaj, że filtr przeciwsłoneczny wygasa po dwóch latach. Wymieniaj go co dwa lata, nawet jeśli jeszcze go nie zużyłeś. Niektórzy eksperci zalecają regularną wymianę kremu przeciwsłonecznego, nawet jeśli w butelce jest jeszcze trochę. Ochrona przeciwsłoneczna mogła z czasem stracić swoją skuteczność lub w butelce mogły nagromadzić się bakterie, zwiększając ryzyko infekcji.
Jeśli masz bardzo jasną karnację, użyj kremu przeciwsłonecznego o SPF powyżej 60, jeśli planujesz przebywać na słońcu przez pół godziny lub dłużej. Jednak nie wszystkie. Zdarza się, że oparzenie jest tak poważne, że wymaga profesjonalnej pomocy lekarskiej. Promieniowanie UVB jest odpowiedzialne za powstawanie oparzeń słonecznych lub oparzeń słonecznych. To promieniowanie UVB powoduje oparzenia słoneczne, a nie UVA. Tak więc skóra i jej komórki nie są uszkadzane przez UVA – to są testy substancji chemicznej. Współczynnik ochrony przeciwsłonecznej (SPF) to miara od 1 do 50, która mierzy stopień ochrony przed promieniowaniem UVB. Po oparzeniu skóry pojawia się zaczerwienienie lub rumień, które wynikają z rozszerzenia naczyń krwionośnych w skórze. Istnieje wiele różnych rodzajów ochrony przeciwsłonecznej. Wybierz krem przeciwsłoneczny, który chroni zarówno przed promieniami UVA, jak i UVB. Unikaj filtrów przeciwsłonecznych zawierających substancje chemiczne, takie jak oksybenzon, palmitynian retinylu lub awobenzon, które w badaniach na zwierzętach powiązano z zaburzeniami hormonalnymi. Istnieją również pewne obawy dotyczące tlenku cynku, dwutlenku tytanu i oksybenzonu na bazie miedzi, ponieważ mogą one być związane z uczuleniem skóry u osób z egzemą lub łuszczycą. Skórę można również rozgrzać. Po kilku godzinach oparzenia zaczynają swędzieć, a przy najmniejszym dotyku pojawia się pieczenie i ból. Po tym mogą nastąpić dreszcze i ogólne osłabienie. Bolesne pęcherze mogą pojawić się na skórze w przypadku poważniejszych oparzeń.
Pierwsze objawy oparzenia pojawiają się 4-6 godzin po nadmiernej ekspozycji na słońce. Największe nasilenie nieprzyjemnych objawów obserwuje się po 12-24 godzinach, a ustępowanie zmian zaczyna się około 72 godziny po oparzeniu słonecznym.
W łagodnych przypadkach następuje łagodne i stopniowe przejście od fazy zaczerwienienia, czyli rumienia, do fazy ciemnienia lub złuszczania naskórka. W cięższych przypadkach mogą wystąpić objawy ogólne, takie jak gorączka, nudności, wymioty, bóle głowy, a w bardzo ciężkich przypadkach zaburzenia sercowo-naczyniowe i porażenie słoneczne. Niektóre osoby mogą odczuwać objawy związane z podrażnieniem oczu, najczęściej dotykają one narciarzy.
Nasilenie oparzenia zależy przede wszystkim od natężenia promieniowania słonecznego i długości ekspozycji na słońce. Wiele leków ma działanie fotouczulające, w tym popularne chemioterapeutyki fluorochinolonowe. Największe ryzyko oparzeń słonecznych występuje latem od 10:00 do 15:00. Ryzyko oparzeń słonecznych jest zwiększone u osób przyjmujących niektóre leki, które zawierają substancje fototoksyczne, m.in. pigułki antykoncepcyjne, antydepresanty, leki przeciwcukrzycowe oraz u osób używających kosmetyków, dezodorantów lub perfum. Dlatego przed ekspozycją na słońce warto zapoznać się z ulotką informacyjną dołączoną do stosowanych leków, aby upewnić się, że nie zawierają one substancji fotouczulających. Osoby o jasnej karnacji oraz przebywające nad morzem iw górach są znacznie bardziej narażone na oparzenia słoneczne. Najbardziej podatne na oparzenia obszary to skóra powiek, dekoltu, podbrzusza i wewnętrznej strony ud.
Z lekkimi oparzeniami poradzimy sobie samodzielnie, bez konieczności konsultacji lekarskiej. Najpierw umyj miejsce oparzenia letnią wodą i nałóż chłodny kompres. Jeśli oparzenie dotyczy większej powierzchni ciała, możemy wziąć kojący prysznic, ale woda powinna być letnia i stopniowo lekko schładzana. Jeśli czujesz mdłości, powinieneś usiąść w chłodnym miejscu i przykryć dotkniętą skórę czystą szmatką.
Nałóż kojącą maść. Jeśli skóra się złuszczy, nie pomoże użycie szkła ani żadnego szorstkiego materiału. Jeśli chcesz pozbyć się użądlenia, pij dużo wody lub zażywaj leki przeciwzapalne. W celu przyspieszenia procesu gojenia i zmniejszenia dyskomfortu, przynajmniej co dwa dni nakładaj maść nawilżającą.
Zbyt zimna woda może spowodować szok termiczny. Podczas mycia usuń wszelkie pozostałości kremu przeciwsłonecznego i piasku z powierzchni skóry. Oparzenia są zwykle bolesne, więc weź dostępny bez recepty środek przeciwbólowy. Nie smaruj poparzonej skóry tłustymi kremami. Zamiast tego użyj kojącej, chłodzącej i nawilżającej emulsji lub pianki. Z powodu poparzenia skóry szybciej tracimy wodę, dlatego należy ją jak najczęściej nawilżać. Ponadto, jeśli przechodzisz leczenie antykoagulantami lub lekami przeciwpłytkowymi, lepiej unikać przyjmowania aspiryny lub ibuprofenu. Jeśli oparzeniu towarzyszy silny ból, nie należy stosować niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), takich jak aspiryna lub ibuprofen. Aby złagodzić uczucie swędzenia, możesz nałożyć kojący krem.
W poważniejszych przypadkach oparzeń słonecznych konieczna jest konsultacja dermatologiczna. Dobrze sprawdzają się preparaty zawierające D-pantenol, zwane prowitaminą B5, które łagodzą podrażnienia, swędzenie i zaczerwienienia skóry oraz dodatkowo ułatwiają gojenie i regenerację naskórka. Dodatkowo można stosować preparaty z alantoiną, która również przyspiesza gojenie oparzeń. Świetnym rozwiązaniem będą również kremy z kwasem hialuronowym.
Jeśli na poparzonej skórze pojawią się pęcherze, nie przekłuwaj ich ani nie drap. Takie działania mogą prowadzić do infekcji.
Okład z kefiru, jogurtu naturalnego lub maślanki działa chłodząco na poparzoną skórę. Przynoszą ulgę, nawilżają i przyspieszają regenerację uszkodzonej skóry. Należy je nakładać na uszkodzoną skórę i trzymać aż zaczną wysychać, a następnie zmyć letnią wodą. Seria prostych ćwiczeń jest odpowiednia dla osób narażonych na oparzenia słoneczne. Możesz najpierw wykręcić skórę, aby złuszczyć martwe komórki. Następnie należy nałożyć specjalny żel lub krem z apteki, a po zabiegu zastosować balsam nawilżający.
W ciężkich przypadkach (uszkodzonych jest ponad 40% powierzchni ciała) konieczna jest konsultacja z dermatologiem w celu uzyskania dobrej terapii.
Przez kilka dni, gdy oparzenie się goi, nie należy wystawiać się na słońce. Podczas gojenia się oparzeń należy również pamiętać o dużej ilości płynów, ponieważ odpowiednio nawilżona skóra szybciej się zregeneruje. Skórę można również spryskać sprayem ochronnym lub kremem. W tym celu możesz użyć kremu lub żelu, który zawiera absorbery UV-A i UV-B, ale bez Oxybenzonu. Możesz również użyć emolientów w postaci sprayu od 2% do 10% witaminy E jako przeciwutleniacza.
Po zakończonym procesie gojenia należy chronić skórę przed dalszymi uszkodzeniami, stosując filtry przeciwsłoneczne odpowiednie dla osób ze skłonnością do poparzeń i fotoalergicznej skóry. W okresie gojenia należy unikać noszenia ciasnych ubrań, które mogłyby dodatkowo podrażniać skórę.
